Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

Ποιοί είμαστε οι Έλληνες;Ποιά η φυλετική μας καταγωγή;


Είμεθα πανάρχαιοι Πελασγοί! 
Είναι δε μεγάλη τιμή για μας διότι οι προπάτορές μας υπήρξαν το δυναμικότερο γένος της ιστορίας. Παρόλο που φέρουμε διάφορες ονομασίες κατά το φύλο (Αχαιοί, Ίωνες, Αιολείς, Αρκάδες, Μινωίτες, Μυκηναΐοι, Μακεδόνες κλπ ) τρία υπήρξαν τα κύρια γενικά ονόματα του γένους των Ελλήνων: Πελασγοί ( εκ του Πελασγού) , Γραικοί ( εκ του Γραικού ) και Έλληνες ( εκ του Έλληνος ). Και θα ήτο περιττόν να τονίζουμε την καταγωγή μας αν οι «καλοθελητές»δεν προέβαιναν στον άγριο τεμμαχισμό και ακρωτηριασμό του ενδόξου Γένους μας, με σκοπό να το αφανισουν αριθμητικά και να το κάνουν νήπιο ηλικιακά. 


ΠΕΛΑΣΓΟΙ ΕΣΜΕΝ 


Ο Πελασγός 


Ητο υιός του Διός και της Νιόβης, αυτόχθων πάππος του Θεσσαλού [Και όχι Ινδοευρωπαίος εκ του πουθενά, ή εξ Ασίας και Αφρικής όπως ισχυρίζονται ορισμένοι αμαθείς ή κακόβουλοι κονδυλοφόροι]. Η ετυμολογία του Πελασγός προέρχεται α/ εκ του πάλαι +γέγαα =γίνομαι παλιός β/ εκ του «Πέληον Αργος»=παλαιός γέρων(εξ ου και Αργος Πελασγικόν) γ/ εκ του πελαργός=ταξιδευτής δ/ εκ του περάω=περνώ θάλασσαν (μετανάστης, θαλασσοπόρος ) ε/ εκ του πλάζω=περιπλανώμαι δια θαλάσσης( λαός της θάλασσας) στ/ εκ του πέλας=πλησίον+άγω(οδηγώ, ηγούμαι μεταφέρω στους γειτονικούς λαούς) Όλα τα ετυμολογικά στοιχεία του ονόματος Πελασγός οδηγούν στον πανάρχαιο, ανήσυχο και τολμηρό λαό της θάλασσας που μεταναστεύει και ταξιδεύει (όπως ο πολύπλαγκτος Οδυσσεύς). Οι πρώτοι Πελασγοί ήσαν Αρκάδες που επέζησαν από τον Κατακλυσμό και από εκεί ορμώμενοι προσήγγισαν στις γειτονικές ακτές(Ιταλία, Μικρά Ασία, Μεσόγειο κλπ ) 


Ο Γραικός 


Ητο προκατακλυσμιαίος ήρως, υιός του Θεσσαλού και δισέγγονος του Πελασγού που ήκμασε προ του Κατακλυσμού του Δευκαλίωνος . Ετυμολογείται εκ του «γραίος =γεραιός ή γηραιός εκ της ΅γης + ρέωΆ ή ΅γη +έραΆ»[ Ο Κωνστ. Οικονόμου εξ Οικονόμων στο « Περί γνησίας Προφοράς» σελ.335 γράφει: «Γραικός είναι άνθρωπος τον μεν σώμα στερρός , κραταιός, το δε γένος γηραιός, ήτοι παλαιός, αρχαιόγονος, πρεσβυγενής και γεράσμιος». Για τον Έλληνα γράφει ότι είναι εκ του έλα, είλη, ήλιος, σέλας πάντα σημαίνονται το ταχυκίνητον και πολυέλικτον φως »(Αεροπορική Ιδέα , άρθρο Αννας Τζιροπούλου-Ευσταθίου τ.40 2004)]. Πάντως η κοιτίδα μας είναι η Θεσσαλία με επίκεντρο τον Όλυμπο. 


Ο Έλλην 


Ητο υιός του Δευκαλίωνος και είναι μετεξέλιξη εκ της γενιάς των Πελασγών και Γραικών «Έλλην, γόνω μεν ην Διός, λόγω δε Δευκαλίωνος».
 Και η χώρα που κατοικούσαν οι Έλληνες ωνομάσθη Ελλάς, «πρότερον Πελασγία καλουμένη» [Ηρόδ. Β! 56] Ετυμολογικές εκδοχές α/ Ελλάς= η φωτεινή καθέδρα,(σελ+ελλά) β/ Ελλάς=ο φωτεινός λίθος(σέλ+λας). Κατά τον Αριστοτέλη το όνομά της πήρε από την Δωδώνη της Ηπείρου , όπου ζούσαν οι Σελλοί και οι καλούμενοι τότε Γραικοί και νυν Έλληνες . Το Πάριον Μάρμαρον γράφει: «Έλληνες ωνομάσθησαν , το πρότερον Γραικοί καλούμενοι». Η ονομασία "Πελασγοί" είναι γενική και περιλαμβάνει μια ευρύτερη ομάδα που ξεκίνησε μεν από την ίδια περιοχή με κέντρο το Αιγαίο Πέλαγος (την Ελληνική Χερσόνησο και τις πέριξ του Αιγαίου ακτές) αλλά ξαπλώθηκε σε όλη την λεκάνη της Μεσογείου, στην Ευρώπη και στον κόσμο ολόκληρο και συν τω χρόνω πήρε διαφορετικά ονόματα. Και δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι οι Πελασγοί με διάφορα ονόματα είναι διεσπαρμένοι σε κάθε γωνιά του πλανήτου. 


http :// www . e - e - e . gr /_ amfiktyon / 


http :// www . achilleous . com 
http://www.facebook.com/groups/ieraellas/permalink/377336728988674/

1 σχόλιο:

  1. Φυλετικό κράμα Σλάβων και Αρβανιτόβλαχων οι σημερινοί Έλληνες

    ΤO πολύκροτο έργο του διάσημου Γερμανού ιστορικού Ιάκωβου Φίλιππου Φαλμεράϋερ (Jakob Philip Fallmerayer 1790-1861) "Περί της καταγωγής των σημερινών Ελλήνων" που τυπώθηκε στην Γερμανία το 1835, και προ ετών κυκλοφόρησε δειλά στην Ελλάδα έπειτα από 150 ολόκληρα χρόνια, δεν εμφανίσθηκε ποτέ στις προθήκες των ελληνικών βιβλιοπωλείων.
    Aιτία η ενοχλητική για το κατεστημένο αλλά πλήρως τεκμηριωμένη επιστημονικά άποψη του Φαλμεράϋερ πως οι σημερινοί κάτοικοι της Ελλάδος δεν έχουν καμία σχέση με τους αρχαίους. Ωστόσο το σημαντικό αυτό έργο έγινε ιδιαίτερα γνωστό στο εξωτερικό όταν παρουσιάσθηκε στην Βαυαρική Ακαδημία Επιστημών

    Ο Φαλμεράϋερ κατέδειξε πως το πάλαι ποτέ ένδοξο αρχαίο ελληνικό έθνος εκμηδενίσθηκε οριστικά το 589 μΧ στα χρόνια του Ρωμαίου αυτοκράτορα Μαυρικίου (582-602), λόγω της γενικευμένης επιδρομής των Αβαροσλάβων που κατέκλυσαν την Βαλκανική, όπως μαρτυρεί ο Σύριος ιστορικός του 7ου μΧ αι., Ευάγριος ο Σχολαστικός.
    Το τελειωτικό χτύπημα που εξολόθρευσε τον ελληνικό πληθυσμό ήλθε το 746 μΧ με την σαρωτική επιδημία της πανούκλας που θέρισε τους ελάχιστους εναπομείναντες Έλληνες. Το τελευταίο επιβεβαιώνεται από τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Κων/νο Πορφυρογένητο (905-969 μΧ) που εξιστορεί στα "Θεματικά".

    Σημαντική ιστορική πηγή για τον εκσλαβισμό της Ελλάδος αποτελεί και το περίφημο χρονικό της Μονεμβασίας. Όλα τα τοπωνύμια της Πελοποννήσου ήσαν Σλαβικά μέχρι και τον 19ο αιώνα. Το 1840, λίγα χρόνια μετά την ίδρυση του νεοελληνικού κρατιδίου, μεταλλάχθηκαν σε ελληνικά.
    Ο Φαλμεράϋερ αναφερόταν στην Ελλάδα του 1835 που αποτελείτο από την Πελοπόννησο και την Στερεά Ελλάδα δηλ. την Ρούμελη και τον Μωριά. Το "αιρετικό" αυτό έργο δέχθηκε το ανάθεμα του επίσημου ελληνικού κράτους αλλά και της ποδηγετούμενης τάξης των νεοελλήνων διανοουμένων που το αποκήρυξαν με βαρύτατες ύβρεις. Στο εξωτερικό βρήκε πολλούς υποστηρικτές που δημιούργησαν Σχολή.
    Τον 6ο αι. μΧ πολυάριθμα Σλαβικά φύλα κατέκλυσαν ειρηνικά το Βυζάντιο. Οι Σλαβικοί εποικισμοί έφθασαν μέχρι την νότια Πελοπόννησο. Σμολιάνοι, Ριγχίνοι, Σαγουδάτες, Βελεζίτες, Εζερίτες και Μιλιγγοί ήσαν μερικά από τα Σλαβικά φύλλα που εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην Βυζαντινή Ελλάδα που απώλεσε οριστικά κάθε ίχνος Ελληνικότητας. Ούτε μία απλή σταγόνα αίματος, γνησίου ελληνικού αίματος, δεν τρέχει στις φλέβες των χριστιανών κατοίκων της σημερινής Ελλάδας. Μια τρομερή καταιγίδα διασκόρπισε ως την πιο απόμακρη γωνιά της Πελοποννήσου μια νέα φυλή συγγενή προς την μεγάλη φυλή των Σλάβων. Οι Σκύθες-Σλάβοι, οι Ιλλυριοί-Αρβανίτες, οι συγγενικοί με τους Σέρβους και τους Βουλγάρους λαοί, είναι ουσιαστικά εκείνοι που τώρα ονομάζουμε Έλληνες.
    Οι Μηλιγγοί ήταν Σλαβική φυλή που εγκαταστάθηκε τον 7ο μ.Χ. αι. στη νότια Πελοπόννησο. Κυρίως στις δυτικές πλαγιές του Ταϋγέτου. Το ίδιο διάστημα οι Εζερίτες, μία συγγενική τους φυλή, εγκαταστάθηκαν στις ανατολικές περιοχές του νομού Λακωνίας, από την πεδιάδα του Έλους μέχρι το ακρωτήριο Μαλέας και κάποιοι από αυτούς στην Αχαΐα στην περιοχή που σήμερα αποκαλείται Νεζερά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή